“Ik wil bijdragen aan de oplossing”

Joep is sinds vorig jaar matchmaker bij Takecarebnb. Waarom doet hij dit, en wat komt hij zoal tegen?  
_{Tekst: Sandra Looren de Jong}

Wat houdt dat in, matchmaken?  
‘Op basis van een database en afspraken met de coördinator benader ik enerzijds gastgezinnen en aan de andere kant statushouders (gasten). Daar maak ik afspraken mee en ik zoek ze op. Gasten zoek ik op in het azc; ik wil weten hoe ze daar zitten en een beeld krijgen van hoe ze met hun omgeving omgaan. Ik bedien het gebied ten oosten van Wageningen. Ik reis veel en kom met heel veel mensen in aanraking.’  

Je begeleidt ze ook nog als de match gemaakt is?  
‘Dat vind ik er ook echt bij horen. Na zo’n twee tot drie weken logeren ga ik naar ze toe en vraag ik aan gast en gastgezin hoe het gaat. Bij sommigen heb je dat onmiddellijk in de gaten, daar loopt het als een trein, daar is gewoon iemand extra in huis. Bij anderen is het soms wat langer zoeken. Na ongeveer anderhalve maand vanaf het begin zoek ik ze nog een keertje op, ongeveer halverwege het traject.’ 

Wat maakt dat je matchmaker bent geworden? 
‘Ik ben een probleemoplosser. Ik zie dat het gewoon niet goed gaat op allerlei terreinen. Ook dat vluchtelingen heel moeilijk integreren en aan de bak komen en dan denk ik ‘dat wil ik oplossen, daar ga ik mijn steentje aan bijdragen’. Ik heb vroeger in HR gezeten, heel veel mensen geselecteerd en met veel mensen gewerkt, dus ik denk dat ik op een pragmatische manier kijk naar mensen en ook wel wat mensenkennis heb opgedaan. Die combinatie van eigenschappen komt mooi samen nu.’   

Waar loop je zoal tegenaan bij het matchmaken?    
‘Wat ik jammer vind is dat er te weinig gasten en gastgezinnen zijn. Wat me wel verrast is dat jonge potentiële gasten (statushouders) heel duidelijke wensen hebben met betrekking tot waar ze willen zijn. Dan zitten ze in een azc vlakbij een grote stad en dan heb ik een prachtige plek voor ze buiten, die ze dan te ver weg vinden van hun sociale contacten. Ze hebben dus wensen die ik in hun situatie wel begrijp, maar als ik dat zet in de context van een azc – ik zou er wegvluchten.  
Anderen hebben soms wel problemen, die ingewikkelder zijn. Zo zag ik een jonge jongen die niet durft te kiezen en in het azc blijft omdat dat nog zijn bekende omgeving is. Hij durfde niet de stap te zetten om bij een gezin opgenomen te worden, na de trauma’s die hij heeft opgelopen. Dat snap ik wel, maar dat vind ik jammer.’ 

Wat is het mooiste dat je tot nu toe hebt meegemaakt?   
‘Eén van mijn eerste matches was tussen een jonge jongen uit Jemen, die een afkeer had van honden, en een leuk ouder echtpaar.. dat een drietal honden had. Ik heb ze gewoon voorgesteld en hij heeft uiteindelijk toch ja gezegd. Hij komt uit een cultuur waarin de meeste honden straathonden of waakhonden zijn. Ik kwam daar de tweede keer om even te peilen hoe het met ze ging en hij kwam met één van die honden de trap af. Dat was zo leuk!’  

Waarom zou iemand matchmaker moeten worden, volgens jou?   
‘Het geeft energie, het is leuk om mensen te ontmoeten, het geeft betekenis en je komt uit je eigen bubbel. Dat laatste vind ik minstens zo waardevol. Ik ben zelf niet gelovig en kom vaak moslims en christelijke mensen tegen. Ik vind het echt leuk om vanuit mijn eigen beelden en vooroordelen met ze in contact te komen. De innerlijke overtuiging die de meeste mensen hebben om dat te doen, prachtig.’