Inburgeren. Het is een werkwoord dat veel vragen oproept. Iedereen heeft wel een idee over wat het betekent, maar het concept is erg ingewikkeld. En gaat het dan om concrete doelstellingen of is er ook ruimte voor interpretatie? Mensen die voor lange tijd in Nederland blijven moeten Nederlands leren spreken en goed kunnen deelnemen aan de maatschappij. Liefst door middel van betaald werk of een studie. Dit concept is inburgeren, in het (heel) kort. In dit artikel geven we je 10 weetjes over inburgering en wat het betekent voor statushouders.
Tekst: David Nys
1. Niet iedereen die naar Nederland komt moet inburgeren. Dat klinkt logisch, maar de lijst van voorwaarden is lang. Het hangt onder andere af van het land van herkomst en de leeftijd van de persoon. Op de website van Rijksoverheid kan je alle voorwaarden zien.
2. Hierop volgend: ongeveer 90% van alle mensen die naar Nederland immigreren hoeven geen inburgeringstraject te volgen. Dit komt vooral omdat het leeuwendeel van hen uit EU-landen verhuizen.
3. De wetgeving rond inburgeren veranderde enorm op 1 januari 2022. Toen ging namelijk de Wet inburgering 2021 in. Deze wet legt meer focus op participatie en integratie. Wel zijn de vereisten voor taalscholen een stuk strenger geworden.
4: Gemeenten krijgen de hoofdrol in het zorgen dat “hun statushouders” succesvol inburgeren. Zij stellen voor iedere persoon een persoonlijk Plan Inburgering en Participatie (PIP) samen. Dit plan is voor beide partijen bindend maar kan wel nog aangepast worden indien noodzakelijk.
5: Er zijn drie verschillende routes voor het inburgeren: de B1-route, de Onderwijsroute en de zelfredzaamheidsroute (Z-route). Welke route iemand volgt, hangt af van de achtergrond en doelstellingen van die persoon.
6: De examens bestaan uit verschillende onderdelen. Het taalgedeelte bestaat (meestal) uit schrijven, spreken, luisteren en lezen. Er is ook een gedeelte ‘Kennis van de Nederlandse Maatschappij’ (KNM) dat over praktische zaken gaat, zoals een doktersbezoek. Daarnaast moeten mensen die klaargestoomd worden voor de arbeidsmarkt een examen voor de module ‘Arbeidsmarkt en Participatie’ (MAP) afleggen.
7: Inburgeren kost geld. De gemeente betaalt de cursussen van statushouders. Daarnaast mogen ze twee keer gratis de examens afnemen. Slagen ze niet, dan moeten ze vanaf hun derde poging zelf betalen. Gezinsleden van statushouders moeten de cursus en de examens zelf betalen of geld lenen bij DUO. De kosten komen gemiddeld uit op 13,50 euro per les.
8: In principe hebben statushouders maximaal 3 jaar om in te burgeren. Als het langer duurt dan kunnen ze boetes krijgen. Deze kunnen oplopen tot ruim 4000 euro. Wel wordt er rekening gehouden met omstandigheden, zoals een (langdurige) ziekte.
9: Als iemand partner naar Nederland wil verhuizen kan dit niet altijd zomaar. Gezinsleden of partners van iemand met een reguliere verblijfsvergunning moeten eerst in het buitenland een ‘basisexamen inburgering’ doen. Dit kan via een plaatselijke instantie. Gezinsleden van statushouders moeten niet verplicht inburgeren.
10: DUO houdt veel cijfers rond inburgering bij. Bijvoorbeeld het slaagpercentage en hoeveel mensen het examen afnemen per gemeente. Als je interesse hebt in deze cijfers, kan je op hun website kijken.