Type hier je zoekopdracht

‘We hebben meer gemeen dan we verschillen’ 

Petra werd eigenlijk ‘per ongeluk’ gastgezin, toen ze de Syrische Hala opving voor een vriendin. Hoe ging dat en hoe gaat het nu met ze, zeven maanden later? 

Een echte ‘empty nester’ noemt Petra zichzelf. Ze woont al 27 jaar in een leuke wijk in Voorburg en haar kinderen zijn al een tijdje het huis uit. Hala is 30 jaar en heeft architectuur gestudeerd in Damascus en Budapest. Op het moment van het gesprek wonen ze zo’n zeven maanden samen.  

‘Fijn om hier te zijn’  
In 2022 kwam Hala naar Nederland. “Ik ging van het ene azc naar het andere. Zolang je in een azc zit kun je nergens aan beginnen, zeker niet als je wil studeren of de taal leren. Er wonen veel mensen bij elkaar en het is erg druk, dus daar is het geen geschikte plek voor. Het is ook beter dat je een gewoon leven leidt en met Nederlandse mensen omgaat als je meer betrokken wil zijn in de samenleving, zoals ik. Dus het is fijn om hier te zijn, bij Petra.”  

‘Per ongeluk’ gastgezin 
“Ik ben eigenlijk per ongeluk gastgezin geworden”, vertelt Petra. “Mijn vriendin Yvon had al een vrouw in huis en daar kwam ook de zus nog bij wonen. Op een dag stuurde ze mij een filmpje dat ze op haar verjaardag had gekregen, waarop drie Syrische vrouwen ‘Happy Birthday to you’ voor haar zongen.  

Haar slaapkamer was heel klein, wist ik. Ik vroeg haar: ‘heb je er nu dríe?’ Ze zei ‘ja, heb jij misschien nog plek?’ en toen dacht ik ‘nou oké, als het voor een paar dagen is help ik je natuurlijk wel’. Dus Hala kwam twee dagen later en het was ‘liefde op het eerste gezicht’. Het ging erg goed en na iets van een week vroeg ik haar of ze wilde blijven. Ze zei “Ja, natuurlijk”. Dat was een emotioneel moment en zo begon onze ‘reis’. Ik ben ik dus oorspronkelijk gastgezin geworden om mijn vriendin te helpen.” 

Een grote gebeurtenis 
“Het was aan de ene kant een grote verandering, maar aan de andere kant ook niet zo heel groot. Ik hou normaal gesproken erg van mijn privacy en ik kan goed alleen zijn, maar ik heb weinig hoeven inleveren. Dat komt ook doordat Hala erg bescheiden is. We zitten elkaar nooit in de weg in huis. Het is maar één keer gebeurd, dat ik de badkamer wilde gebruiken en zij erin zat.”  

“Het is ook in positieve zin een grote gebeurtenis in je leven. Ik heb Hala leren kennen, ik hoor haar verhalen, we eten samen, er is iemand in huis, we hebben een goede vriendschap. Ik heb heel veel geleerd over hoe het is om hier als vluchteling te leven, ik ben me er ook meer in gaan verdiepen. Dus ja, je geeft een stuk van je privacy op, maar je krijgt er zoveel voor terug. Als Hala op een dag weg gaat, wat natuurlijk gaat gebeuren, zal het nog moeilijk worden.”  

Hala: “Dat geldt voor ons allebei. Ik ben hier erg gewend, we delen veel dingen met elkaar en we vinden het fijn samen te eten en te koken. We houden allebei van kunst en cultuur. Petra heeft me een museumkaart gegeven zodat we samen naar het museum kunnen. Ik heb haar kinderen leren kennen en sommige van haar vrienden, en ik heb Sinterklaas gevierd met surprises en gedichten!” 

Twee sterke vrouwen 
Hala heeft veel bewondering voor Petra. “Ze heeft haar kinderen grotendeels alleen opgevoed en verzorgd, terwijl ze ook veel werkte. Als ik zie hoe haar drie zoons zijn (aardig, lief en beleefd), dan zie ik hoeveel moeite ze ervoor heeft gedaan. Ze is een krachtige, onafhankelijke vrouw, ze kan alles! Ze zorgt voor het huis en voor haar moeder en vader. Ik vind het fijn dat ik haar heb leren kennen en haar voorbeeld heb gezien. Het geeft kracht, het idee dat ik sterk en onafhankelijk kan zijn.”  

Die bewondering is wederzijds. “Hala kwam hier alleen en ze ‘doorstond’ azc’s, interviews en moeilijke situaties, zoals een slaapkamer delen met onbekende vrouwen uit de hele wereld, helemaal alleen. Dat is niet voor iedereen, je moet sterk zijn om dat te doen. We komen natuurlijk uit verschillende culturen, maar we zijn allebei hoogopgeleid, we spreken Engels, we kunnen over dingen praten, we houden van cultuur en van lekker en gezond eten. Ze is jonger, natuurlijk, maar het verschil is dus misschien niet zo groot als je denkt. We hebben meer gemeen dan dat we verschillen.”  

Een mooie reis  
Hala: “Ik zou anderen zeker aanraden om een verblijf bij een gastgezin te proberen. Als de match goed is, is het een mooie ervaring voor allebei. Om van elkaar te leren, met elkaar te delen. Petra en ik praten ook over ons privéleven. Het is fijn dat je iemand hebt om over je problemen te praten en een soort vriend te hebben. Als je in een nieuw land een nieuw leven begint is het prettig dat je zo’n band hebt met iemand die bekend is, zodat je goed kunt beginnen onder goede omstandigheden.” 

Petra zou het ook aanraden. “Als ik het er met collega’s over heb zeggen ze ‘het is zo goed dat je dit doet’ en ik zeg dan ‘ja, maar ik vind het zelf ook fijn. Ik doe niet alleen iemand een plezier. Ik wou dat ik dat beter kon uitleggen. Dat dacht ik voorheen misschien niet, maar nu heb ik ervaren hoe waardevol het is. Het is misschien wel makkelijker om dapper te zijn als iemand je vraagt. Maar je moet het proces ook vertrouwen, dat de organisatie het goed uitzoekt en de goede mensen bij elkaar brengt.”  

Een nieuw begin  
“Ik hoop Hala nu de rust te geven om een goede start te maken in ons land. En ik hoop voor haar dat het niet zo lang duurt totdat ze een woning heeft in Amsterdam, de stad waar ze aan gekoppeld is, zodat ze ook met het officiële inburgeren kan beginnen en zich kan gaan settelen.”  

Hala: “Ik waardeer alles wat Petra voor me heeft gedaan. Ik ben blij dat ik haar heb ontmoet en dat ik de kans had om bij haar te wonen. Mijn reis was niet erg prettig, maar als ik vriendelijke mensen zoals Petra ontmoet, dan weet ik dat wij voorbestemd waren om elkaar te ontmoeten. Dat heeft geleid tot deze fijne ervaring en een goed nieuw begin.”