“Onze vriendschap zal voor altijd voortduren”

Kaya Korkmaz werkt 23 jaar als senior manager in Turkije, als hij om politieke redenen moet uitwijken naar Nederland. Hij woont vervolgens in vijf verschillende AZC’s in moeilijke omstandigheden. Tot hij zich, na enige aarzeling, aanmeldt bij Takecarebnb. Zo komt hij in contact met Margret, matchmaker bij Takecarebnb. ‘Toen ik Margret persoonlijk ontmoette, bleek zij een sympathiek, zorgzaam, vriendelijk, lief persoon te zijn. Ik voelde me meteen veel meer op mijn gemak.’ Margret helpt hem niet één maar zelfs drie keer. ​​

Spannend, een gastgezin!

Margret vindt een gastgezin voor hem, maar Kaya zit nog met veel onzekerheden. ‘Ik sprak de taal niet, ik was een buitenlander uit een compleet andere cultuur. Hoe moest dat gaan?’ Zijn zorgen verdwijnen al snel na de hartelijke kennismaking met het gezin Wiersen en enige tijd later verhuist hij naar zijn kamer. ‘Emke, Reinout en hun kinderen verwelkomden me met Nederlands eten aan een tafel met bloemen en kaarsen. Ik was heel gelukkig. Alles was zo anders dan onze cultuur, het eten, de tafel, de taal, onze hond Tarzan, onze kat Jeyn. Alles was zo mooi. Nu ging ik mijn nieuwe leven opbouwen en ik ging de cultuur en het leven van Nederland leren, waar ik kwam wonen en waar ik zo van hield, met zo’n mooie en beschaafde familie.’​​

Ook al kon ik geen Nederlands, we begrepen elkaar omdat we spraken met de taal van het hart. Ik was zo verrast: we spraken verschillende talen, hebben andere nationaliteiten, culturen, religies. En toch konden wij een familie zijn.

De taal van het hart

Kaya verblijft drie maanden bij deze familie en ze doen veel samen. ‘Ook al kon ik geen Nederlands, we begrepen elkaar omdat we spraken met de taal van het hart. Ik was zo verrast: we spraken verschillende talen, hebben andere nationaliteiten, culturen, religies. En toch konden wij een familie zijn. Vraag je je af of integratie in drie maanden gebeurt? Ja, in deze tijd begreep ik Nederland en de Nederlanders, ik leerde denken als een Nederlander.’ Dan arriveert zijn familie, ook die wordt hartelijk ontvangen. ‘We werden allemaal samen een grotere familie. Ik had geen oudere zus, maar nu is Emke dat.’ Helaas passen de gezinnen niet samen onder één dak dus Margret zoekt een nieuwe plek om te logeren. ‘We huilden toen we weggingen. We bleven elkaar zien. Onze vriendschap zal voor altijd voortduren.’ ​​

Van de stad naar het platteland…​

Margret van Takecarebnb vindt een familie in een boerderij die plaats heeft voor het hele gezin van Kaya. Henk en Karin Lubbers ontvangen hen met open armen. Het is voor Kaya een kans om een heel ander leven van dichtbij te leren kennen. Het is voor Kaya en zijn gezin bijzonder de verschillende levensstijlen van Nederlandse mensen mee te maken. ‘Eerst woonde ik in het huis van een professor en een advocaat en daarna zag ik het leven van een Nederlandse boer in een boerderij. Ik kreeg de kans om de verschillen tussen de twee levens te zien. Het huis dat we hier kregen toegewezen was echter klein en ver van het centrum en onze gemeenschap, dus na enige tijd regelde Margret een huis voor ons op een terrein waar zusters wonen.’ ​​

…En door naar een hoekje van de hemel!

Vanaf dan ontfermt zuster Johanna zich over Kaya en zijn gezin. ‘Toen we in ons huis op het terrein gingen wonen, realiseerden we ons dat we in een hoekje van de hemel waren met engelen en gazellen. Judith organiseerde een programma om alle zusters te ontmoeten in de huiskamer van het bejaardentehuis. We hadden zusters in films gezien, maar nog nooit live. Er stonden 25 zusters, 25 prachtige mensen voor ons, die ons verwelkomden. Ze waren nieuwsgierig naar ons en ons verhaal.’ Johanna beleeft een bijzondere dag op Ashura, een van de Turkse spirituele dagen. De familie deelt uit aan alle mensen in het verpleeghuis. ‘We danken de drie gastgezinnen die ons van Nederland en de Nederlandse mensen hebben laten houden. We danken Margret, die voortdurend moeite deed om een verblijfplaats voor ons te vinden. We hadden ons niet beter kunnen wensen.’ Onlangs kregen ze de sleutels van hun huis in Haarlem. Kaya kijkt heel positief terug op zijn tijd bij de gastgezinnen. ‘Ik heb alleen maar goede ervaringen gehad in Nederland. Johanna is mijn Nederlandse moeder, Emke is mijn zus en Margret in mijn tante. Ik heb er een Nederlandse familie bij gekregen.’

Het album wat gastvrouw Emke voor Kaya maakte waarin al hun herinneringen gebundeld staan